دانش آموز از لحاظ لغوی به معنی کسی است که دانش می آموزد و در اصطلاح، برای اطلاق به محصلان رسمی در سطح تحصیلات پیش از دانشگاه به کار می رود. پیشتر نیز در مورد این که یک دانش آموز منضبط و مودب، همیشه کارهای خویش را با نظم انجام می دهد و جایی که ضعف در کارهایش پیش می آید سعی در بر طرف نمودن ضعف خویش می کند صحبت کرده ایم.
دانستید که شما دانش آموزان در طول سال تحصیلی (برای ساعاتی) ساکنان جامعه کوچکی به نام مدرسه هستید و می توانید جامعه کوچک خویش را به خوبی اداره کنید و یا باعث آشفتگی آن نشوید.
در یک نظام آموزشی، وقتی یک فرد می آموزد که «دیگران چه گفته اند و چه کرده اند» و برایش می گویند که «مسایل پیچیده یک علم را چگونه حل کرده اند» دانش آموز، دانشجو یا طلبه است.
ویژگی های یک دانش آموز موفق و خلاقیت